Laatste 2 weken project Askari
5 maart 2016 - Mopani, Zuid-Afrika
Zijn we weer :) voor het laatste verhaaltje van onze blog. Wat gaat de tijd ook hier snel voorbij. We worden wel een beetje geleefd hoor, hele dag op pad met de crew en 's s'avonds met zijn allen in en rond het huis. De nieuwe lading mensen is een totaal andere groep. De gemiddelde leeftijd ligt nu hoger rond de 30 ongeveer, 1 Nederlander en 6 van de UK. Maar we hebben elke dag nog lol met elkaar en lachen wat af.
In deze laatste 2 weken hebben weer een olifant mogen darten :). Dus het hele circus is weer van stal gehaald, maar...
Onze olifant wordt gedart, dan loopt hij nog 10 a 15 minuten rond. De heli volgt hem en probeert hem natuurlijk naar een open veld te sturen zodat er ruimte is om hem op te takelen. Maar onze vriend ging niet waar wij hem wilden hebben, hij is in een ravijn gedonderd nabij een droogstaande rivier. Dus was er wat lichte paniek in de tent... zie foto. Hij hangt tegen een boom in een afgrond, hij is zo goed als bewusteloos natuurlijk dus kan geen kant op... Dus de kettingzaag moest er aan te pas komen incl heel veel mankracht om hem proberen tegen te houden. 8 ton gaat ons niet lukken met 15 man natuurlijk, maar deden ons best om het hoofd in goede positie te houden zodat hij goed kon blijven ademen door zijn slurf. Aan elke slagtand zat een spanband voor de balans en er zat 1 spanband om het lichaam. Bomen werden omgezaagd om de nodige ruimte te creëren, zodat de vrachtwagen in de rivierbedding kon worden gereden. Toen die op de juiste plaats stond werden de bomen omgezaagd waar de olifant tegenaan leunde zodat hij een koprol kon maken en in de juiste positie kwam te liggen. Nu kon hij eindelijk worden opgehesen en op de truck worden geladen. Wij hopen dat hij er geen trauma aan heeft over gehouden. Nu moest er alleen nog een weg worden gemaakt zodat de 4x4 truck weer omhoog uit de bedding gereden kon worden. Dit was echt de grootste missie van de 4 weken. Missie geslaagd en olifant teruggebracht naar zijn eigen reservaat.
Nu we het toch over de olifant hebben, we hebben met de groep een sleepout gedaan. Dat houdt in dat we 1 nacht buiten hebben geslapen midden tussen de wilde dieren. Die liggen altijd op de loer en er zijn altijd ogen op ons gericht. Daar hebben we spelletjes gedaan, cricket en rugby. Kampvuur gemaakt en daar lekker een maaltje opgebraaid, heerlijk. Na het eten zaten we aan een pilsje en hoorden gekraak uit de bosjes... een nieuwsgierige olifant kwam op bezoek. Dus dat was even schrikken, wij moesten stil bij elkaar gaan staan. Ed had zijn geweer al gepakt voor als het mis zou gaan, na 20 minuten liet hij het afweten en ging gelukkig weer weg. Toen moesten we gaan slapen, eerst ons bed opgemaakt op een zo tactisch mogelijke plek ;). Slaapmat en slaapzak. Iedereen had geloot voor tijd dat men moest waken. Lynne had de wacht met iemand van 01:00 tot 2:30. Ik had de zwaarste tijd van 02:30 tot 04:00. Zit je daar met je wachtmaat om het vuur, en om de 15 minuten een rondje lopen met de zaklamp, zoekend naar dieren die je eigelijk niet wil zien.
Verder deze 2 weken natuurlijk met de Jeep op pad geweest en weer alle wilde dieren mogen bewonderen die hier rond lopen en proberen te overleven. Heb het denk ik eerder gezegd maar je voelt je echt iemand die een documentaire maakt over het wild in Afrika. Lekker turen met je verrekijker en elkaar erop wijzen wat je ziet :).
Ook weer een leeuw gezien, die lekker zat te genieten van de zon. Tot dat er een olifant aankwam, daar is een leeuw toch wel bang voor. Tijdens een routedrive hebben we 2 cheetah broers gezien die aan het chillen waren. Ze zaten 4 meter bij de auto vandaan, ze voelen zich veilig bij ons omdat er dan geen gevaar dreigt voor ze. De broers blijven hun gehele leven samen tot de dood hun scheid. Ja we leren echt veel hier hoor, heel interessant. De laatste week is de leukste week met diverse spellen. 1 daarvan is levend cluedo, Lynne had de eerste kill uitgevoerd echt spannend want diegene moet er wil intuinen natuurlijk. Ik had een moeilijke, ik moest Edward (onze Ranger) doden met een schep in de keuken... niet gelukt dus maar... als het mislukt is mag je een nieuwe locatie en moordwapen vragen. Een dag later was het me gelukt: Yessss. Lynne is zelf ook gekilld, ze tuinde er met open ogen in. Ik heb het overleefd :). De hele week kan je niemand vertrouwen en dat maakt het spannend natuurlijk. Het zombie spel was ook angstaanjagend, in pikke donker voorwerpen zoeken in onze tuin en dan achterna worden gezeten door iemand met een zaklamp, ik was veruit de beste zombie! Met de gehele groep hebben we ook een volleybal toernooi gespeeld, iedereen lekker fanatiek en gaan voor de winst. Onder het spel lekker een pilsje drinken was ook genieten. Braainight hebben we gister gehad en daar is het bier ook rijkelijk gevloeid (voel het nu nog). Braai is Afrikaans en betekent eigelijk bbqen. Heerlijke lappen gekruid vlees, salades en heerlijke ovenschalen. Buikje rond gegeten en gedronken tot 03.30 :).
Morgen gaan we goed afsluiten in Afrika om een trip naar de Blyde Canyon te maken. Dit is 1 van de mooiste canyons ter wereld, dus zijn zeer benieuwd. Hebben prachtig weer uitgekozen dus laat maar komen :).
Maar aan alles komt een eind net als onze trip, we moeten helaas onze trip een paar weken inkorten ivm Lynne haar buik, die heeft al enige weken dunne ontlasting wat niet over gaat. Al veel middelen geprobeerd maar niets helpt. Ziekenhuis bezoek gedaan en bloed en ontlasting laten testen, daaruit is niets gekomen dus moeten in NL verder kijken wat er aan de hand is.
Maar niet getreurd, wat was dit een ongelofelijk gave tijd! Wat hebben we ongelofelijk veel gezien en gedaan en wat zullen we hier nog vaak aan terug denken. Prachtig en overweldigend. Het echte besef zal denk ik pas komen als we weer terug zijn. Oma Smit uit Volendam heeft tegen me gezegd; hier kun je je hele leven op teren. Ik denk zomaar dat ze gelijk heeft :).
Nog 2 nachtjes Zuid Afrika en dan zijn we daarna toch echt na bijna 4.5 maand weer terug in NL. Gek maar ook een heerlijk idee. We hebben er namelijk heel veel zin in familie en vrienden weer te zien.
Allemaal onwijs bedankt voor het lezen van onze blog en de onwijs leuke en vele reacties die we hierop hebben mogen ontvangen! Echt hartstikke leuk!
Tot snel.
In deze laatste 2 weken hebben weer een olifant mogen darten :). Dus het hele circus is weer van stal gehaald, maar...
Onze olifant wordt gedart, dan loopt hij nog 10 a 15 minuten rond. De heli volgt hem en probeert hem natuurlijk naar een open veld te sturen zodat er ruimte is om hem op te takelen. Maar onze vriend ging niet waar wij hem wilden hebben, hij is in een ravijn gedonderd nabij een droogstaande rivier. Dus was er wat lichte paniek in de tent... zie foto. Hij hangt tegen een boom in een afgrond, hij is zo goed als bewusteloos natuurlijk dus kan geen kant op... Dus de kettingzaag moest er aan te pas komen incl heel veel mankracht om hem proberen tegen te houden. 8 ton gaat ons niet lukken met 15 man natuurlijk, maar deden ons best om het hoofd in goede positie te houden zodat hij goed kon blijven ademen door zijn slurf. Aan elke slagtand zat een spanband voor de balans en er zat 1 spanband om het lichaam. Bomen werden omgezaagd om de nodige ruimte te creëren, zodat de vrachtwagen in de rivierbedding kon worden gereden. Toen die op de juiste plaats stond werden de bomen omgezaagd waar de olifant tegenaan leunde zodat hij een koprol kon maken en in de juiste positie kwam te liggen. Nu kon hij eindelijk worden opgehesen en op de truck worden geladen. Wij hopen dat hij er geen trauma aan heeft over gehouden. Nu moest er alleen nog een weg worden gemaakt zodat de 4x4 truck weer omhoog uit de bedding gereden kon worden. Dit was echt de grootste missie van de 4 weken. Missie geslaagd en olifant teruggebracht naar zijn eigen reservaat.
Nu we het toch over de olifant hebben, we hebben met de groep een sleepout gedaan. Dat houdt in dat we 1 nacht buiten hebben geslapen midden tussen de wilde dieren. Die liggen altijd op de loer en er zijn altijd ogen op ons gericht. Daar hebben we spelletjes gedaan, cricket en rugby. Kampvuur gemaakt en daar lekker een maaltje opgebraaid, heerlijk. Na het eten zaten we aan een pilsje en hoorden gekraak uit de bosjes... een nieuwsgierige olifant kwam op bezoek. Dus dat was even schrikken, wij moesten stil bij elkaar gaan staan. Ed had zijn geweer al gepakt voor als het mis zou gaan, na 20 minuten liet hij het afweten en ging gelukkig weer weg. Toen moesten we gaan slapen, eerst ons bed opgemaakt op een zo tactisch mogelijke plek ;). Slaapmat en slaapzak. Iedereen had geloot voor tijd dat men moest waken. Lynne had de wacht met iemand van 01:00 tot 2:30. Ik had de zwaarste tijd van 02:30 tot 04:00. Zit je daar met je wachtmaat om het vuur, en om de 15 minuten een rondje lopen met de zaklamp, zoekend naar dieren die je eigelijk niet wil zien.
Verder deze 2 weken natuurlijk met de Jeep op pad geweest en weer alle wilde dieren mogen bewonderen die hier rond lopen en proberen te overleven. Heb het denk ik eerder gezegd maar je voelt je echt iemand die een documentaire maakt over het wild in Afrika. Lekker turen met je verrekijker en elkaar erop wijzen wat je ziet :).
Ook weer een leeuw gezien, die lekker zat te genieten van de zon. Tot dat er een olifant aankwam, daar is een leeuw toch wel bang voor. Tijdens een routedrive hebben we 2 cheetah broers gezien die aan het chillen waren. Ze zaten 4 meter bij de auto vandaan, ze voelen zich veilig bij ons omdat er dan geen gevaar dreigt voor ze. De broers blijven hun gehele leven samen tot de dood hun scheid. Ja we leren echt veel hier hoor, heel interessant. De laatste week is de leukste week met diverse spellen. 1 daarvan is levend cluedo, Lynne had de eerste kill uitgevoerd echt spannend want diegene moet er wil intuinen natuurlijk. Ik had een moeilijke, ik moest Edward (onze Ranger) doden met een schep in de keuken... niet gelukt dus maar... als het mislukt is mag je een nieuwe locatie en moordwapen vragen. Een dag later was het me gelukt: Yessss. Lynne is zelf ook gekilld, ze tuinde er met open ogen in. Ik heb het overleefd :). De hele week kan je niemand vertrouwen en dat maakt het spannend natuurlijk. Het zombie spel was ook angstaanjagend, in pikke donker voorwerpen zoeken in onze tuin en dan achterna worden gezeten door iemand met een zaklamp, ik was veruit de beste zombie! Met de gehele groep hebben we ook een volleybal toernooi gespeeld, iedereen lekker fanatiek en gaan voor de winst. Onder het spel lekker een pilsje drinken was ook genieten. Braainight hebben we gister gehad en daar is het bier ook rijkelijk gevloeid (voel het nu nog). Braai is Afrikaans en betekent eigelijk bbqen. Heerlijke lappen gekruid vlees, salades en heerlijke ovenschalen. Buikje rond gegeten en gedronken tot 03.30 :).
Morgen gaan we goed afsluiten in Afrika om een trip naar de Blyde Canyon te maken. Dit is 1 van de mooiste canyons ter wereld, dus zijn zeer benieuwd. Hebben prachtig weer uitgekozen dus laat maar komen :).
Maar aan alles komt een eind net als onze trip, we moeten helaas onze trip een paar weken inkorten ivm Lynne haar buik, die heeft al enige weken dunne ontlasting wat niet over gaat. Al veel middelen geprobeerd maar niets helpt. Ziekenhuis bezoek gedaan en bloed en ontlasting laten testen, daaruit is niets gekomen dus moeten in NL verder kijken wat er aan de hand is.
Maar niet getreurd, wat was dit een ongelofelijk gave tijd! Wat hebben we ongelofelijk veel gezien en gedaan en wat zullen we hier nog vaak aan terug denken. Prachtig en overweldigend. Het echte besef zal denk ik pas komen als we weer terug zijn. Oma Smit uit Volendam heeft tegen me gezegd; hier kun je je hele leven op teren. Ik denk zomaar dat ze gelijk heeft :).
Nog 2 nachtjes Zuid Afrika en dan zijn we daarna toch echt na bijna 4.5 maand weer terug in NL. Gek maar ook een heerlijk idee. We hebben er namelijk heel veel zin in familie en vrienden weer te zien.
Allemaal onwijs bedankt voor het lezen van onze blog en de onwijs leuke en vele reacties die we hierop hebben mogen ontvangen! Echt hartstikke leuk!
Tot snel.
Groetjes oma en Gertjan x.
Fijn dat jullie zo genoten hebben. Een hele goede reis terug. Het zal wel weer wennen zijn hier in 't Westfriese.
groeten Jan en Lia.